KIE en NEI
Met behulp van KIE gaan we ontdekken wat maakt dat een kind emotioneel of fysiek vastloopt en wat er nodig is om het gemakkelijker te maken. Het is een snelle en speelse manier om tot de kern te komen. Door middel van een spiertest (o-ring test) of gebruik van de biotensor gaan we na waar een kind emotioneel blokkeert, waar het mee te maken heeft en kunnen we dit lichaamsgericht integreren. Kinderen vinden het vaak leuk om te doen en te ervaren. Ze hoeven hierbij niet uitgebreid in gesprek en herbeleven is niet nodig.
De basis van KIE (Kinesiologie en lichaamsgerichte Integratie van Emoties) ligt in de neuro emotionele integratie (NEI-therapie). NEI is begin jaren tachtig ontwikkeld door de Amerikaanse chiropractor Scott Walker en is doorontwikkeld door de arts Roy Martina die in 1995 in Nederland de eerste opleiding gaf. Hier zijn andere werkvormen uit de reguliere en complementaire geneeskunde aan toegevoegd. En is verder ontwikkeld door Carla van Wensen.
Ervaringen die niet voldoende verklaard of verwerkt kunnen worden, blijven als herinnering in het lijf. Iedere keer als een kind iets soortgelijks meegemaakt, wordt er iets getriggerd wat maakt dat een kind reageert met emoties, onbegrepen gedrag of lichamelijke klachten. Met KIE kunnen niet verwerkte emoties begrepen worden, waardoor verwerking plaatsvindt.
Zo vermindert of verdwijnt het onbegrepen gedrag of de lichamelijke klacht. Alle delen van een kind; hart, hoofd en lijf snappen wat er aan de hand is en kunnen het daarom in het juiste laadje opbergen. Het is belangrijk dat de linker- en rechter hersenhelft in verbinding met elkaar komen en elkaar begrijpen.
Het lijf en onderbewuste laten zien wat er aan de hand is en waarom het doet zoals het doet.

Waarmee werkt KIE
- Spiertesten uit de toegepaste kinesiologie.
- Kennis uit de Neuro-Emotionele-Integratie (NEI)
- Kennis over de ontwikkeling van ons brein en de organisatie hiervan
- Kennis over de invloed van prenatale periode, conceptie, zangerschap, geboorte, ziekte, stress en trauma
- Integratiemanieren vanuit verschillende reguliere- en complementaire geneeskunde